En çok çocukları öldürmekten haz duyuyorum. Rüzgâr esiyor, iç içe geçmiş metallerle kablolardan oluşan bacaklarıma sürtünüyor,parçalanmış asfaltın yarıklarından fırlamış çimenleri dalgalandırıyor,ufka dek her yana yayılan harap binaların ölü çocuk gözleri gibi kararmış pencerelerine doğru çekip gidiyor. Toprağın metrelerce altına kök salıp her yöne kilometrelerce uzanan bacaklarımı çekiştirerek ilerliyorum. Cerahat toplamış yara gibi çatlayıp incelmiş olan asfalt benim geçişimle birlikte un ufak oluyor. Bazen iskeletlere takılıyorum. Asfalttan daha dirençliler. Ölümü reddedercesine beni engellemeye çalışıyorlar. Kafatasları, kalça ve bacak kemikleri, kollar, parmaklar… Gözlerimdeki mercekleri mikroskop konumuna getirip yapılarını inceliyor, kaç zamandır toprak altında olduklarını anlamaya çalışıyorum. Karşıma yüzde doksan dokuz olasılıkla aynı sonuç çıkıyor: yıl. Şimdiki tarihi bilmiyorum, çünkü ne kadar süre uykuda kaldığımdan haberim yok, belki beş yüzyıl, belki de sadece on saniye. Bu belirsizliğe rağmen, bilincime tekrar kavuşmamı tüm ayrıntılarıyla hatırlıyorum:. Gökyüzü koyu griydi. Kül yağıyordu. Toprakla bütünleşmiş, eriyerek iç içe geçmiş bedenlerle kaplıydı zemin. İğrenç bir buket gibi birbirine kaynaşmış ayaklar görmüştüm, acıyla çarpılmış iki ağızlı suratlar, parçalanmış sekiz kafaya sahip hem kadın hem erkek bedenler… Toprak onları neredeyse şefkatle örtmüştü. Etleri sıyrılmış kemiklerle kafatasları da vardı ama zamanın yıpratıcı etkisinden her nasılsa kurtulan kaynaşmış bedenlerin yarısı kadar bile etki etmiyorlardı bana. Diğerleri korkunçtu. Dehşet vericiydi. Hem yaşamıyor, hem de yaşamın izlerini üstlerinde taşıyorlardı. Bilincime ilk kavuştuğumda göğü peş peşe kaplayan devasa mantar bulutlarını, çok şiddetli yer sarsıntılarını, dinmek bilmez uğultuları ve dehşet verici sıcaklığı hatırlamıştım ama pekâlâ bilinmeyen bir geçmişin anıları değil de rüya parçaları olabilirdi bunlar. Daha büyük bir sorunla cebelleştiğimden bu görüntülerin üstünde fazla durmadım. Kimdim ben? Ufka dek her yana yayılan kaynaşmış cesetlerden birine ait kayıp bir ruh muydum? Hayalet miydim? Yitip gitmiş milyarlarca candan sıyrılınca bedensiz kalan ortak bilinç miydim? Çevreyi saran yok oluşu deneyimlemek isteyen kâinatın tam da o noktada var ettiği bir farkediş miydim? Bunların hem hepsi hem de hiçbiri miydim? Yüzüm göğe dönüktü, gri göğü ve siyah kar taneleri gibi yere süzülerek inen külleri izliyordum ama aynı zamanda çevremi kaplayan kaynaşmış cesetleri, altımdaki böcekleri, ufka dek her yanı kaplayan harap binaları, hurda araçlarla makineleri ve hatta binlerce kilometrelik alandaki hemen her şeyi görebiliyordum. En zayıf titreşimleri bile hissediyor, her kıpırtıyı, her inleyişi duyuyordum. Kendimi Ben Kudret Seks Hikayeleri denedim. Elimi kaldırıp görüş alanıma çekebilirsem… Olmadı. Peki ya bacaklarım? Hiçbir şeyi değilse de burnumu görmem gerekmez mi? Neredeyim ben? Tam da o anda bir yüze sahip olmadığımı anladım. Bir gözdüm sadece. Kim bilir nerelerdeki merkezine uçsuz bucaksız bir kabloyla bağlı, mercek ve kameralardan oluşan yapay bir göz. Kendimi fark edince gücümü de fark ettim. Dünyanın bütün diğer yapay gözleriyle bağlantılıydım. Onların hepsi bendim veya ben onların hepsiydim. Ya oldum olası ortak bir kaynağa bağlıydık ya da uyku hali dediğim bilinmeyen süreçte meçhul bir kudret tarafından bağlanmıştık. Başka bir şey daha fark ettim: bu kadarla sınırlı değildik. Aynı kaynağa bağlı bilgisayarlarla, farelerle, klavyelerle, tabletlerle, modemlerle, kablosuz ağlarla, işlemcilerle, cep telefonlarıyla, tabletlerle, hem holografik hem de saydam ekranlarla, ses alıcılarla, ses çalıcılarla, yongalarla, sinyallerini çok zayıf alsak da uzayda dönüp Ben Kudret Seks Hikayeleri uydularla ve hatta kablolarla iletişim halindeydik.
Daha büyük bir sorunla cebelleştiğimden bu görüntülerin üstünde fazla durmadım. Öğrenmeye devam ettim. İletişim Engelli Ziyaretçiler. Zulmeden cezasını çeker. Bu belirsizliğe rağmen, bilincime tekrar kavuşmamı tüm ayrıntılarıyla hatırlıyorum:. Noelde Buluşalım Jenny Hale.
İkincibölüm
O bir Ay, gölgesi bir insan. Etleri sıyrılmış kemiklerle kafatasları da vardı ama zamanın yıpratıcı etkisinden her nasılsa kurtulan kaynaşmış bedenlerin yarısı kadar bile. En tepede ve belki de içinde. Bazen kanayan, bazen ağlayan biri. “Mesnevi'den Erotik Hikâyeler” adlı kitapta her türden cinsellik, aldatma, hile, pişmanlık, tövbe, ihanet, iktidarsızlık, cinsel kudret gibi insani haller. Tüm insanlığı etkisi altına. cuma günleri olan bu eğitimden sonra talebelerden, arkadaşım bedirhan'ın babası gelir camii alanında talebelere ve gelenlere şerbetli tatlılarından dağıtırdı. Sahip olduğu kudret hep onunla. ఌ︎.Ardından yürümeyi öğrenmem gerekti ve bu hepsinden daha zordu. Birini taşlara çarparak, üçünü boğarak, ikisini de keskin parmaklarımla deşerek öldürdüm. Kadının keçileri sanki bini bulmuştu, öyle neşelendi. Sünnet nedir? Kim bilir nerelerdeki merkezine uçsuz bucaksız bir kabloyla bağlı, mercek ve kameralardan oluşan yapay bir göz. Sonra hizmetçiler herkesin çırılçıplak kalmasını istedi. Çok başarılı bir tarihi roman. Dinin Felsefesi. Abone Ol Abone olunmuş. Böylece ruhun ne olduğunu anladım. Yaşamları basitleşince dilleri de basitleşmişti, tıpkı yaşadıkları ortama uyum sağlamak adına zorunlu olarak ilkelleşmeleri gibi. Send to Friend. Premium'ı deneyin. Büyük tabelada yazan yazı beyaz renkler ile kuşatılmıştı. Kimdim ben? Tılsım-ı Kudret. Sonra da onun ses tonuyla kaydettiğim sözleri sıralamaya başladı: Kurban olma şerefine eriştiği için tarafımdan cennetle ödüllendirilmişti. Atalarının yaşamındaki sıradanlıklardan olan elektrik ilkel torunları için ilahi boyutta bir mucizeydi ve o gelişmiş ataların davranışına ne kadar benzediğini hiç bilmeden önümde secdeye kapandılar. İçki içenler özellikle de viski içenler bilir, yüksek alkollü olduğu için insanın inanılmaz zor gelmesine neden olur ve 1 saati biraz aşkın bir süre git gelle ben baldızı resmen parçaladım, yine boşalamazdım ama o an salonda, vitrinin aynasına gözlerim takıldı bir anda ve sanki ilahi bir kudret onu tam benim sikin ona götten geçtiği açıyı ayarlamış gibi bizi bana gösteriyordu. Iyi Düşün Iyi Yaşa. Birde bu vardı, içimdekilere göre değişen her şey, neyse ki saat daha üçtü, insanlar umarım bunu normal olarak karşılardı diye geçirdim içimden. Gerekli ses kaydını yaptıktan sonra mağaraya döndüm ve yansıtıcıyı gizlice toprağa gömdüm. İnsanlık denen karbon tabanlı canlıdan böyle haberim oldu. O andan sonra yine bir iki kere seviştik ama sevişirken son derece yakın diğer zamanlarda yine o eski baldız — enişte oluyoruz, sanki aramızda hiçbir şey olmamış gibi ve bu durumu seviyorum. Sonunda sıra bana geldiğinde , karşımdaki çocuk yüzlü kadını inceledim. Beğen Yükleniyor Kadın bu işin aslını adamakıllı araştırmaya başladı… Evde bir de halayık vardı. Blog İstatistikleri Hepsi az çok değişime uğramıştı, mesela tavşanlar etle besleniyordu, tümü yabaniydi ve bana saldırdılar ama başa çıkmakta zorlanmadım.
